- podnieść głos
- повы́сить го́лос
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
podnosić – podnieść głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać mówić głośniej, objawiając tym irytację, zdenerwowanie, krzyczeć na kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie podnoś na mnie głosu. Mówisz do starszego. Kiedy go zobaczył, od razu podniósł głos i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. głossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bodźce zewnętrzne odbierane zmysłem słuchu; brzmienie czegokolwiek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć mocny, donośny głos. Słyszeć czyjś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
podnieść — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
podnosić — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
ton — I m IV, D. u, Ms. tonnie; lm M. y 1. fiz. muz. «dźwięk wywołany przez drgania harmoniczne proste jakiegoś źródła dźwięku; potocznie w lm: melodia, dźwięki czegoś, jakiegoś instrumentu» Spiżowe tony dzwonów. Tony skrzypiec, fortepianu. Tony muzyki … Słownik języka polskiego
poważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć odwagę, śmiałość zrobić coś niebezpiecznego, zabronionego; ośmielić się, odważyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń poważył się uciec z lekcji. Córka poważyła się podnieść głos na matkę. Poważyli się sami podjąć decyzję.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, podnosićnoszę, podnosićnosi, podnosićnoś, podnosićnoszony {{/stl 8}}– podnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, podnosićniosę, podnosićniesie, podnosićnieś, podnosićniósł, podnosićniosła, podnosićnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego